جواب ابراهیم صهبا به سیمین بهبهانی :

 یارت شوم ، یارت شوم ، هر چند آزارم کنی 

 نازت کشم ، نازت کشم ، گر در جهان خوارم کنی  

بر من پسندی گر منم ، دل را نسازم غرق غم  

باشد شفا بخش دلم ، کز عشق بیمارم کنی 

 گر رانیم از کوی خود ، ور باز خوانی سوی خود 

 با قهر و مهرت خوشدلم کز عشق بیمارم کنی 

 من طایر پر بسته ام ، در کنج غم بنشسته ام  

من گر قفس بشکسته ام ، تا خود گرفتارم کنی 

 من عاشق دلداده ام ، بهر بلا آماده ام 

 یار من دلداده شو ، تا با بلا یارم کنی 

 ما را چو کردی امتحان ، ناچار گردی مهربان 

 رحم آخر ای آرام جان ، بر این دل زارم کنی  

گر حال دشنامم دهی ، روز دگر جانم دهی 

 کامم دهی ، کامم دهی ، الطاف بسیارم کنی